คําสอนของพ่อหลวง 60 ข้อ

คําสอนพ่อหลวง

คําสอนพ่อหลวง

 คำสอนพ่อหลวง เป็นข้อคิด ที่ประชาชนชาวไทยทุกคนสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิต เพื่อให้มีชีวิตที่ถูกต้องสมบูรณ์และดีงาม ความดีและความสามัคคีกัน จะเป็นผลดีต่อประเทศชาติโดยรวมและในระยะยาว เรามาร่วมกันทำความดีเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พ่อหลวงที่เรารักกันมากที่สุดกันเถอะค่ะ

 

  1. ลูกจงจำไว้ว่า การไม่ต่อสู้ในบางกรณีกลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่…กว่าการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย

 

2. ลูกจงอย่าเลือกของที่ชอบด้วยความอยากของลูก…แต่จงเลือกด้วยสติปัญญา และพิจารณาถึงประโยชน์และโทษของมันเสียก่อน

 

3. ลูกจงอย่าโกรธคนไม่ดี…ที่จริงเขาก็อยากดีเหมือนกัน แต่เขาไม่เข้าใจว่า อะไรเป็นความดีอะไรคือไม่ดี

 

4. ลูกจะตำหนิติเตียนใครก็จงดูตนเองเสียก่อน…อย่าให้เขาย้อนว่าเราได้

 

5. ลูกจะเห็นว่าผู้มีสัมมาคาระวะจะพบแต่ความเจริญ…การอ่อนน้อมเป็นคุณสมบัติของสุภาพบุรุษ…การยกมือไหว้ผู้อื่นได้คือการทำลาย ตัวกู-ของกู

 

6. ลูกพ่อต้องเป็นคนแข็งแรง ไม่แข็งกระด้าง…ลูกพ่อต้องเป็นคนเรียบง่าย ไม่มักง่าย…ลูกพ่อต้องเป็นคนอ่อนโยน ไม่อ่อนแอ

 

7. ลูกของพ่อคล่องแคล่วว่องไว…เป็นปัจจัยแห่งความก้าวหน้าของครอบครัว

 

8. เงินทองที่ลูกมียิ่งใช้ยิ่งหมดไป…ปัญญาที่ลูกหาได้ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน

 

9. ถ้าลูกทำตัวเด่นจะถูกคนเขาเขม่นและสมน้ำหน้า…ลูกจะพลาดท่าลงมา เพราะความอยากเด่นอยากดัง

 

10. ลูกจงจำไว้ว่าเงินทองเป็นของนอกกาย…พ่อ แม่ สุขใจเมื่อพี่น้องรักกัน

 

11. ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาด…สุขุมการพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ…ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์

 

12. ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญา…ถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญาเขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น

 

13. ลูกต้องทำทุกอย่างด้วยความสุจริต…เมื่อสุจริต จิตผ่องใส…เมื่อทุจริต จิตหมองไหม้

 

14. ทรัพย์สมบัติ ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่พ่อแม่จะให้แก่ลูก…ความรู้และความประพฤติดีเท่านั้น…ที่พ่อแม่ควรมอบให้แก่ลูกอันเป็นที่รัก

 

15. ลูกหลีกทางให้เขา…ก็คือหลีกทางให้เราหลุดพ้นจากอันตราย…ในที่สุดก็จะได้รับผลดีด้วยกันทั้งเขาและเรา

 

16. ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอคือ…ความทุกข์

 

17. ลูกจงจำไว้ว่า ผู้ที่ไม่มีใครให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจ…การให้อภัยศัตรู คือการสร้างมิตร

 

18. ถ้าผู้อื่นหลอกเราเรา รู้ง่ายและแก้ไขได้ง่าย…แต่ถ้าเราหลอกตัว ลูกเองรู้ยาก แก้ไขได้ยาก

 

19. ลูกควรจำสิ่งที่ควรจำ…ลืมสิ่งที่ควรลืม…ทำสิ่งที่ควรทำ...และต้องรู้ว่า สิ่งใดควรทำก่อน สิ่งใดควรทำทีหลัง

 

20. เมื่อลูกสังเกตดู จะพบว่า…ภายหลังเสียงหัวเราะ จะมีน้ำตาภายหลังเสียน้ำตา จะเห็นแสงธรรม…คือความจริงของชีวิต

 

21. หกล้มเพราะก้าวเดินไปข้างหน้า ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่…เพราะถ้าลูกยืนไม่ดี ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี

 

22. ลูกจงหาความสุขกับปัจจุบัน…อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคต…อย่าหมกอยู่กับอดีต จะทุกข์

 

23. โชคเข้าข้างผู้ที่มีความอ่อนน้อมเสมอ…ถ้าลูกเป็นผู้น้อยที่นอบน้อมผู้ใหญ่ใคร ๆ ก็รัก…ถ้าลูกเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจผู้น้อย ผู้น้อยก็มีความภักดี

 

24. ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง…ขอให้ลูกคิดอยู่เสมอว่า…ถ้ามีสิ่งใดในโลก ที่ผู้อื่นทำได้…ไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะทำไม่ได้

 

25. ความโศกเศร้าเสียใจ มิได้ทำให้ใครได้รับประโยชน์อะไร…นอกจากทำให้ศัตรูของเราดีใจ และสมน้ำหน้า

 

26. เมื่อพบภัยที่อยู่ข้างหน้า จงหนีเข้าหาพระ…ดีกว่าหนีเข้าหาโจร ซึ่งโจรจักฉกฉวยโอกาสเอาจากเราเสมออย่างคาดไม่ถึง

 

27. คนเรามีความโลภทุกคน ถ้าโลภมากก็จะทุกข์มาก ถ้าโลภน้อยก็จะทุกข์น้อย…ถ้าไม่โลภก็จะไม่ทุกข์

 

28. ถ้าลูกประพฤติดีลูก ก็จะพบกับคนประพฤติดี…ถ้าลูกประพฤติชั่ว ลูกก็จะพบกับคนประพฤติชั่ว…ขอให้ลูกเลือกคบให้ถูกต้องเถิด ลูกจักเป็นคนที่โชคดี

 

29. ลูกอย่ากลัวไปเลย ว่าจะได้แต่งงานกับคนไม่ดี…ถ้าลูกไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยว…ลูกก็จะพบคู่ครองที่ไม่สูบไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยวเช่นกัน

 

30. ไม่ว่าคนหรือสัตว์ต้องการคำอ่อนหวาน…ลูกก็เช่นกัน…ควรพูดคำอ่อนหวานแก่ผู้อื่น เมื่อลูกอ่อนหวานแก่ผู้อื่น ผู้อื่นก็จะอ่อนหวานกับลูก

 

31. ลืมอะไรก็ลืมได้ แต่อย่าลืมตัว…เสียอะไรก็เสียได้ แต่อย่าเสียคน…ผิดอะไรก็ผิดได้ แต่อย่าผิดศีลธรรม

 

32. ลูกจงจำไว้ว่าศัตรูวันนี้ อาจเป็นมิตรในวันหน้า…เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรเขารุนแรงและเกินเลย

 

33. ลูกจงสนุกกับการใช้เงิน และพร้อมกันนั้นลูกต้องสนุกกับการเก็บรักษาเงินด้วย…และยิ่งกว่านั้น ต้องสนุกกับการหาเงินอย่างไม่เป็นทุกข์ คือหาด้วยความถูกต้อง

 

34. การกระทำของลูก…บางครั้งยังไม่ถูกใจตนเอง…แล้วจะให้คนอื่นทำถูกใจเราเสมอไปได้อย่างไร…คิดแค่นี้ลูกก็จะไม่โกรธคนอื่น

 

35. ถ้าลูกกล้าอย่างถูกต้อง ก็จะเป็นผู้ฉลาด…ถ้าลูกกล้าอย่างบ้าบิ่น ก็จะเป็นคนโง่…ขอให้ลูกจงกล้าหาญอย่างชาญฉลาด

 

36. บาปและบุญทั้งปวงที่ลูกกำลังทำในขณะนี้ สักวันหนึ่งจักรวมตัวกันมาสนองแก่ลูก…สิ่งที่ลูกได้รับอยู่ทุกวันนี้ เป็นผลจากการกระทำของลูกทั้งสิ้น

 

37. ลูกจงจำไว้ว่าธรรมชาติไม่เคยให้อภัยใคร…ใครทำอย่างใด ต้องได้รับอย่างนั้น…แต่ธรรมชาติก็ให้โอกาสทุกคนเสมอ แต่คนเราโดยส่วนมากไม่ค่อยยอมรับโอกาสนั้น

 

38. เมื่อมีปัญหา แก้ให้ถูกจุด…จักพ้นทุกข์เร็วอย่าเป็นเช่นคุณยายแก่ ๆ มองหาเข็มที่เสาไฟ…เพราะมีแสงสว่าง แต่หาเท่าใดก็ไม่พบ เพราะเหตุว่าแก้ปัญหาไม่ถูก จุดเข็มหายในบ้าน แล้วมาหานอกบ้านเพียง เพราะในบ้านไม่มีแสงไฟฟ้า น่าขันไหมล่ะ

 

39. ลูกจงจำไว้ว่าคนเห็นแก่เงิน คบยาก…คนเห็นแก่งาน คบง่าย…คนเห็นแก่ผู้อื่น คบสบาย

 

40. ถ้าลูกปราถนาให้ผู้อื่นรัก ลูกต้องทำตัวให้น่ารัก…ลูกจึงจะเป็นที่รักของผู้อื่น

 

41. ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม…สำคัญที่สุด ลูกอย่าข้ามตัวเอง

 

42. ผู้กล้าหาญ คือผู้ที่สามารถบังคับตัวเอง...ได้ถ้าลูกจักปลูกต้นไม้ ต้องบำรุงราก…แต่ถ้าจะปลูกจิตใจต้องบำรุงด้วยศีล ด้วยธรรม

 

43. ลูกเกิดเป็นคนแล้ว ต้องพยายามทำดีที่สุด…เมื่อทำดีที่สุดแล้ว นอกนั้นแล้วแต่ฟ้าลิขิต โบราณว่าลิขิตเป็นของฟ้า ( ผลของการกระทำ ) ชะตาเป็นของคน ( การกระทำของตัวเอง )

 

44. ลูกควรจะยอมผิดใจกับคนสุภาพชน แต่อย่าผิดใจกับคนพาล…จะเดือดร้อนอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง

 

45. การไม่ระวังการใช้จ่าย เล็ก ๆ น้อย ๆอาจทำให้ล่มจมได้…ดังเช่นเรือมีรูรั่วเล็กๆอาจทำให้เรือใหญ่จมได้

 

46. โรคภัยทางร่างกาย จะเข้ามาทางปาก…ภัยพิบัติ ก็จะออกจากปากของเราเช่นกัน…เมื่อลูกจะพูดสิ่งใด จงพิจารณาให้ดีๆ

 

47. การโกรธ เป็นวิสัยของปุถุชน…การให้อภัย เป็นวิสัยของบัณฑิต…ลูกพ่อจะเป็นบัณฑิต จึงต้องฝึกการให้อภัยด้วยความมีเมตตา…เพราะเมตตาแก้ความโกรธได้

 

48. การเดินทางหมื่นลี้ต้องมีก้าวแรก…ยามลูกมีอำนาจ จงอย่าเหลิงอำนาจ…ยามลูกมีความสุข ก็อย่างหลงระเริงระวัง ความทุกข์จักตามมา

 

49. ถ้าลูกให้เงินเพื่อนยืม ระวังจะเสียเงิน จะเสียเพื่อน จะเสียใจ…เพราะฉะนั้น ลูกอย่าให้เงินใครยืม..ถ้ามีก็ให้เขาไปเลย

 

50. ถ้าลูกระแวงสงสัยใครแล้ว ลูกอย่าทำธุรกิจร่วมกัน…เพราะจะมีแต่ระแวงกัน การงานไม่ราบรื่น ความทุกข์จะเข้ามาในจิตใจลูก

 

51. เรือที่ออกทะเลปฏิเสธคลื่นลมไม่ได้ ฉันใด…ชีวิตของลูกปฏิเสธอุปสรรคไม่ได้ ฉันนั้น

 

52. ลูกสังเกตดูจักรู้ว่า ผู้เป็นคนดี มักอ่อนน้อมถ่อมตน ผู้โง่เขลามักหยิ่งยโสทะนงตน…คนโง่มักอวดตัวว่าฉลาด หรือยากให้คนอื่นรู้ว่าฉลาดจึงโอ้อวด คุยเบ่ง ทับถมคนอื่น…ส่วนคนฉลาดมักไม่อวดตัวจักเป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตนไม่หยิ่งยโส ไม่โอหังและชอบประกาศความดีของผู้อื่น

 

53. โบราณว่าไว้ ขี้เกียจ เป็นแมลงวันขยัน เป็นแมลงผึ้ง…แมลงผึ้ง ชอบของหอมของหวาน แมลงวัน ชอบของเหม็นของเน่าเสีย…ถ้าลูกชอบสิ่งที่ไม่ดี คบคนไม่ดี คิดไม่ดีพูดไม่ดี ทำไม่ดี ไปสู่สถานที่ไม่ดีแล้ว ลูกก็จะเปรียบเช่นแมลงวัน ซึ่งไม่มีใครชอบหรืออยากจะให้ความรัก…แต่ถ้าลูกคิดดี พูดดี ทำดี คบคนดีและไปแต่เฉพาะที่ดี ลูกก็เป็นเช่นแมลงผึ้งคนดีใคร ๆ ก็อยากคบด้วย…ถ้าลูกเป็นแมลงผึ้ง ลูกก็จะได้พบกับดอกไม้ ถ้าลูกเป็นแมลงวันลูกก็จะได้พบกับของเน่าเหม็นคำ

 

54. ผู้ที่รู้จักประมาณตน เป็นคนฉลาด…ลูกควรใช้จ่ายตามฐานะลูก จักไม่ขัดสนตลอดไป

 

55. ถ้าลูกมีความพากเพียรและถ่อมตนแล้ว…ภายใต้ท้องฟ้าลูกของพ่อจักทำได้ทุกสิ่ง  ธรรมะสอนไว้ว่า คนล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร

 

56. ถ้าลูกทำงานด้วยความรีบร้อนร้อนรน มักทำความผิดพลาดมาให้ลูกเสมอ…ลูกต้องทำด้วยความรวดเร็ว แบบมีสติ จึงจะประสบความสำเร็จได้อย่างถูกต้องและราบรื่น

 

57. การนินทาและว่าร้ายต่อผู้อื่น มันเจ็บปวดมากว่ามีดที่กรีดเนื้อเขามากมายหลายเท่านัก…เมื่อลูกเข้าใจอย่างนี้แล้ว…อย่านินทา อย่าว่าร้ายผู้อื่นเลย เพราะเมื่อเขาเจ็บปวด เพราะคำพูดของเราแล้ว เขาก็สามารถทำความผิดกับเราได้ เราก็เดือดร้อน

 

58. คนขี้เกียจ มักอ้างว่า ยังไม่ต้องทำเพราะเช้าไป เพราะเย็นไป เพราะร้อนไป เพราะหนาวไป เพราะฝนตก เพราะแดดออก…ถ้าลูกอ้างอย่างนี้ จะทำอะไรก็จะไม่สำเร็จ

 

59. ในสมัยนี้ ใครก็ชอบแต่ของดี ๆ แต่ไม่รู้ว่า อย่างไรถึงจะดี…จึงขอเตือนว่า ลูกของพ่ออย่าดีแต่จะคิด ลูกต้องคิดแต่ดีดี ลูกของพ่ออย่าดีแต่พูดลูกต้องพูดดีดี ลูกของพ่ออย่าดีแต่ทำลูกต้องทำดีดี ลูกของพ่ออย่าดีแต่จะคบคนลูกต้องคบคบดีดี ลูกของพ่อดีแต่จะไปลูกต้องไปดีดี…ลูกจง คิดดี พูดดี ทำดี คบคนดีไปสู่สถานที่ดีดี

 

60. ถ้าลูกละเลยเรื่องเล็กน้อย กระทำผิดเพียงเล็กน้อย…ในปัจจุบัน ลูกอาจต้องเสียใจอย่างใหญ่หลวงในภายหน้า

 

คิดกับผู้อื่นไม่ดีในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นคิดไม่ดีกับเรา

ในวันหน้าทำกับผู้อื่นไม่ดีในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นกระทำต่อเราไม่ดีในวันหน้า

รังแกผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นรังแกในวันหน้า

โกงผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นโกงในวันหน้า

โกหกผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นโกหกในวันหน้า

เหยียดหยามผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นเหยียดหยามในวันหน้า

โกรธผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นโกรธในวันหน้า

ริษยาอาฆาตผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นริษยาอาฆาตในวันหน้า

ฆ่าผู้อื่นในวันนี้…อาจถูกผู้อื่นฆ่าในวันหน้า

ในทางตรงกันข้าม ถ้าลูกรักและเมตตาผู้อื่น ในวันนี้ลูกก็จักได้รับความรักและเมตตาในวันข้างหน้า

ด้วยรัก.จาก พ่อ